Arnhem

In de wijk Sint Marten spelen allerlei problemen rondom huisvesting en achterstallig onderhoud. Er is voor de zomervakantie een buurtonderzoek gehouden waarin vragen gesteld werden over de tevredenheid en de ergernissen in de wijk. Vrijdag 3 oktober was er in buurtkroeg Atlanta een Politiek Cafe over wonen in Sint Marten. Een verslag.

De inzet was om het cafe vol te krijgen met bewoners uit Sint Marten, die na de film over de wijk, de presentatie van het buurtonderzoek over de woonkwaliteit, en een betoog van SP-Tweede Kamerlid Remi Poppe, met elkaar in discussie zouden gaan.

Met ruim veertig betrokkenen buurtgenoten is dat gelukt, een paar vaste barzitters in het café die zich geregeld lieten horen meegerekend.
Bij de bewoners bleek het buurtgevoel echt te leven en de stemming zat er snel in. Gerrie Elfrink, fractievoorzitter SP in de Arnhemse gemeenteraad had het publiek al opgewarmd met een aantal stellingen van het buurtonderzoek ten aanzien van sloop en de dichtheid van de bebouwing, van renovatie en het behoud van huis/buurt gevoel.

Uit het buurtonderzoek kwam naar voren hoe de wijkbewoners hier tegenover staan. De uitslag van het onderzoek wordt aan de gemeenteraad aangeboden ter ondersteuning van de wens van de bewoners het karakter van de buurt te behouden. Hier vind je de resultaten van het buurtonderzoek.

De daarop volgende film van Martin Wieldraaijer sloot hier naadloos op aan en kon het buurtgevoel niet beter illustreren. In de film kwamen verschillende buurtbewoners aan het woord: van de kunstenaar die na zijn huuropzegging van Portaal binnen zes weken zijn boeltje kon pakken, de ontwerpster die tussen een nieuwe 'hippe' bewonersgroep komt te wonen, een jonge moeder die met haar kind de stress van de verhuizing tegemoet ziet en weer een andere sloopwoning moet betrekken en de buurtbewoners (vaak kunstenaars) die voor het behoud en het karakter van de buurt vechten. De film en de karakters gaven een boeiend beeld hoe een organisch gegroeide gemêleerde wijk uiteen dreigt te vallen doordat bureaucraten achter tekentafels mooie plannen maken.

Remi Poppe nam na de film het woord en voerde het tempo en de gemoederen flink op met een vlammend betoog. Voorafgegaan door een stukje volkshuisvesting geschiedenis, wist hij de aanwezigen enthousiast te krijgen om zelf verder in actie te komen.

De strekking van het betoog was die van de werking van de woningbouwverenigingen. Zijn ervaring van ruim 40 jaar in volkshuisvesting was dan ook een goede basis om mensen te doen inzien zelf in actie te komen. Zijn stelling dat, wanneer Gemeente en woningbouwvereniging het eens zijn, de bewoners ondanks inspraakavonden het nakijken hebben, zette de aanwezigen aan tot actie. 'Woningen zijn meer dan onroerend goed', 'wanneer is een woning niet meer veilig of niet meer van deze tijd' en 'hoe bepaal je de mutatiegraad' zijn stellingen die in een Gemeentelijk Woonvisie thuis horen.

De praktijk is dat de gemeente de oren laat hangen naar projectontwikkelaars en misbruik van macht is helaas geen uitzondering. 'Het uitroken van bewoners' in nog prettig bewoonbare wijken komt maar al te vaak voor. Na het verhaal van Remi werd gekeken hoe de behoefte is om georganiseerd de discussie met de gemeente en Portaal aan te gaan. Hierop gingen lijsten rond waarop bewoners van het HKA terrein het voortouw namen om elkaar op de hoogte te gaan houden. Het antwoord op de beginvraag van Remi Poppe 'Waar is het Volk in de Volkshuisvesting' zal wat SintMartenHKA en de SP betreft niet te lang op zich laten wachten.