Arnhem

Enkele weken geleden schreef ik op dit weblog dat ik aan een burgemeester die aanhoudend zwijgt, géén behoefte had. Ik was en ben nog steeds van mening dat een burgemeester en voorzitter van de raad van zich moet laten horen als raadsleden ver buiten het boekje gaan, de burgemeester in een onmogelijke positie brengen en democratische processen worden gesaboteerd.

Burgemeester Krikke lijkt zich deze kritiek ter harte te hebben genomen. Vorige week maandag liet ze dit zien door buiten de protocollen om met een verklaring over de hele kwestie te komen en gisteren gaf ze er opnieuw blijk van door terecht keihard terug te slaan in de richting van de krankzinnige beschuldigingen van raadslid Lenneke Jaspers.

Vorige week maandag gaf ik Krikke het vertrouwen terug.
Gisteren liet Krikke opnieuw zien dat ze dit verdiend heeft, hoe vervelend mevrouw Jaspers dit ook mag vinden.

Niks "ommezwaai' van mijn kant dus.

Hieronder de verklaring van Burgemeester Krikke:

Verklaring Burgemeester:

Als burgemeester verdedig ik de burgerrechten van iedere Arnhemmer. Voor mijn echtgenoot maak ik geen enkele uitzondering. Ik weet dat hij vaak in openbare gelegenheden, voor iedereen zichtbaar, overleg voert over de vele maatschappelijke initiatieven waarbij hij betrokken is. Ik juich het toe dat hij weigert zich in een glazen huis op te sluiten. Gelukkig is er in Arnhem een sterke kruisbestuiving tussen particuliere initiatieven en gemeenteraadsleden. Het gaat tenslotte om brede maatschappelijke draagkracht. Daarbij is het Ron om het even, tot welke partijen, of media, zijn gesprekspartners behoren. Ongetwijfeld bespreekt hij ook met hen âde toestand in de wereldâ. Met open vizier en zonder aanzien des persoons. Zo doet hij dat thuis en zo doet hij dat in het café. Maar hij is niet naïef. Hij vraagt mij wel eens: âMet wie praat ik op dit moment? Met mijn echtgenote of met de burgemeester?â En als hij telefonisch, schriftelijk, elektronisch of live contact heeft met een raadslid of wethouder, dan laat hij er geen twijfel over bestaan dat hij een particuliere burger van Arnhem is, die praat met een volksvertegenwoordiger waar hij niet eens op heeft gestemd.
Toen ik hem de vraag van mevrouw Jaspers voorlas, of hij actief politiek voerde in Arnhem, citeerde hij uit het tijdschrift waarin hij net bezig was: âIdealiter betekent burgerzin een houding van maatschappelijke belangstelling en betrokkenheid, gepaard aan een besef van verantwoordelijkheid voor de samenleving als geheel.â Typisch Ron, einde discussie.

Voor Jaspersâ insinuatie dat mijn man, in mijn opdracht, de democratie buiten spel zou zetten door in een kroeg de stem van een raadslid te âkopenâ, heb ik slechts twee woorden: vunzig en onzinnig.

Pauline Krikke