Arnhem

Wie dit rapport beschouwd als een allesomvattend en definitief onderzoek heeft inderdaad een vodje papier in handen, maar heeft ook over een flink aantal regels heen gelezen. Het rapport stelt zelf namelijk heel duidelijk dat het onvolledig is, geeft haar beperkingen qua onderzoeksopdracht en uitvoering expliciet aan en heeft juist als belangrijkste aanbevelingen dat op bepaalde terreinen nader onderzoek zeer gewenst is.Wat het rapport doet is aantonen dat er veel onrust en onvrede in het korps is, dat deze waarschijnlijk breder is dan door de leiding werd vermoed en er wordt in kaart gebracht waar deze onrust en onvrede uit voortkomt. Het zijn stappen die genomen moeten worden om een goed en gedegen diepgravender onderzoeken naar waarheidsvinding te kunnen gaan doen. En deze waarheidsvinding is belangrijk om de rust te kunnen herstellen (en om het recht te laten zegevieren)Wat er wel mis is met het rapport, is dat er soms wederhoor is toegepast (bijv. bij de ex-P&O chef) maar dat dit bij anderen achterwege is gelaten (bijv. bij ex-korpschef Bakker). Terecht dat mensen -die zichzelf als bron van de onvrede terugzien, maar niet zijn gehoord-. forse kritiek op deze willekeur hebben. Maar deze blunder doet op zichzelf niets af aan het feit dat het rapport wel degelijk inzicht verschaft in de gestelde vragen: "wat is de omvang van de onvrede?, waar komt deze onvrede vandaan? en wat kan worden gedaan om deze onvrede weg te nemen? "

Wel kan de vraag worden gesteld of het rapport nu al gepubliceerd had moeten worden. Had men het niet beter pas publiek kunnen maken nadat ook vervolgonderzoeken waren afgerond? Er is nu veel commotie maar voorlopig nog geen antwoord op alle vragen. Maar die kwestie ligt niet bij het rapport zelf of de onderzoekscommissie, maar bij de opdrachtgevers.