Arnhem

Sluis het de Rijn in

De stad vraagt: sluis ons een sluis, ontvoer
de rivier in een fuik van winkels en horeca,
een valse vuurtoren verkleed in neon,
til haar zoals de binnenstad eenieder tilt,

de vaarweg op een podium, mij naar binnen geschut,
de stad genept met de Rijn als musical, belastingsidylle
waar geen broeikas bestaat. Een zwarte deur rijst
druipend op, die neger onder de stadspoorten,

wie zijn hoorn blaast zal haar breken, de stop
in het bad van de stad, waar de nacht de dure
haven door verlaat, diep donker spoelt de tijdgeest

onder mijn voeten vandaan, een Jericho van bagger
Maar een gevangen rivier gaat stinken, droogt op,
dus laat me gaan, dichter dan een sluisdeur