Arnhem

Omdat het rumoer rond de financiën van Vitesse weer is opgelaaid, verschijnt op dit weblog de komende tijd een serie artikelen van fractievoorzitter Gerrie Elfrink over dit onderwerp. In deze serie zal het verleden, heden en de toekomst worden behandeld. Vandaag deel I: de rol van de gemeente Arnhem bij het âreddingsplanâ van 2003:  

Gemeente Arnhem is zelf schuld aan ellende rond Vitesse 

Het Arnhemse stadsbestuur is medeschuldig aan het voortdurende rumoer rond de financiële situatie van voetbalclub Vitesse. In 2003 verkeerde zowel het stadion Gelredome als voetbalclub Vitesse aan de rand van de afgrond. Er lag toen de kans om het stadion en de club samen te voegen en onder te brengen bij een marktpartij. De âvrije marktâ zou daarmee verantwoordelijk worden voor de redding van de club en het multifunctionele stadion. De gemeente zou de club nog wel een lening moeten verschaffen, maar de terugbetaling zou worden gegarandeerd door de marktpartij. De problemen van nu waren dan voorkomen.

Er was ook een serieuze gegadigde voor de overname. Iets wat door het college aanvankelijk werd ontkend. En dat terwijl er op dat moment al enkele jaren een plan van TCN lag voor overname van het stadion en ontwikkeling van het terrein, waarbij Vitesse als meerwaarde en vliegwiel werd gezien. Als raadslid heb ik uiteindelijk zelf maar contact gezocht met het bedrijf. Er bleek nog steeds serieuze interesse en het college van B&W kon er uiteindelijk niet onderuit om onderhandelingen op te starten. Het leek veelbelovend, maar vlak toen er een akkoord leek te ontstaan, werd het bedrijf door de gemeente buiten de deur gezet. âZe zijn onbetrouwbaarâ was de enige verklaring van de wethouder. Ik heb dat altijd heel vreemd gevonden. Overal in Nederland staat TCN als betrouwbaar te boek. Voor de overname van het mediapark in Hilversum zijn ze uitgebreid gescreend door het rijk. Het zou goed zijn als er ooit nog eens een onderzoek komt naar de vraag waarom die onderhandelingen toen zijn afgebroken.

 Gemeente als probleemeigenaar en probleemmaker

In plaats van de redding aan de markt over te laten, koos de gemeente voor de rol van probleemeigenaar. Destijds heb ik exact voorspeld waar dat toe zou leiden en helaas is dat precies zo uitgekomen. Maar de zaken zijn nog verergerd door de fouten die de gemeente in het proces maakte. Hieronder twee voorbeelden:

 Compensatieregeling voor de verantwoordelijke Drie

De gemeente gaf de toenmalige eigenaren van de club een compensatieregeling van vele miljoenen. Deze zogenaamde âdrie vrienden van Vitesseâ hadden op dat moment bij de club alle touwtjes in handen. Ze waren naast eigenaar ook bestuur en toezichthouder op het bestuur. Ze waren dan ook volledig verantwoordelijk voor de ontstane situatie en waren bij een faillissement al het ingeïnvesteerde geld kwijt geweest. De Drie hebben altijd geprobeerd zichzelf vrij te pleiten door de schuld in de schoenen van Karel Aalbers te schuiven, maar ze gaan voorbij aan het feit dat zij in de tijd van Aalbers al het bestuur vormden en de taak hadden hem te controleren en bij te sturen. Ze hadden naar mijn mening geen enkel recht op compensatie. Als de gemeente hen had gedwongen tot kwijtschelding, wat ze had moeten doen, dan was de schuldenproblematiek van de club vele miljoenen kleiner geweest! Dat de gemeente iets voor de club wilde doen kon ik begrijpen, maar van deze compensatieregeling heb ik nooit iets gesnapt.

De mislukte onderhandelingen

De grootste fout was het feit dat de gemeenteraad al voor redding van stadion en club had besloten, voordat er een onderhandelingsresultaat lag met de andere partijen. Ik heb in de raadsvergadering nog voorgesteld het andersom te doen, maar dat werd niet serieus genomen. Ik herinner me nog de woorden van raadslid Kamevaar van de VVD. âLaten we nou eerst maar een besluit nemen, dan kan daarna de wethouder rustig gaan onderhandelen.â De gemeente heeft het geweten. Gelredome BV met op de achtergrond de Provincie hebben dit genadeloos uitgebuit. Door tijd te rekken en tijd te rekken (tijd die de gemeente en Vitesse niet hadden) hebben zij de gemeente volledig op de knieën gekregen, al hun eisen werden uiteindelijk ingewilligd. Het leek niet eens meer op het reddingsplan waartoe de gemeenteraad had besloten. Het evenementenbedrijf kreeg een fantastische regeling, de provincie bleef in het stadion de baas terwijl ze geen enkel risico meer hoefden te lopen, Vitesse werd gedupeerd en de gemeente ging nam alle financiële risicoâs over. De gemeente had toen alsnog de handen van het stadion moeten aftrekken, maar durfde dat om politieke redenen niet aan. Het zou dan namelijk ook het eigen falen hebben moeten erkennen.

Gemiste kans

De logische en gezonde samenvoeging van stadion en club onder een marktpartij is er niet gekomen. Iets waar de provincie Gelderland en het Arnhemse stadsbestuur verantwoordelijk voor mag worden gehouden.