Arnhem

Vanavond bespreekt de gemeenteraad de verplaatsing van de methadonpost. De SP zal tijdens de bespreking een alternatief voorstellen. Hierbij wordt voor de grootste groep verslaafden voorgesteld de methadon via de apotheken te verstrekken.

Volgens de cijfers komen er per dag 25 clienten bij de methadonpost, ongeveer de helft staat bekend als overlastgevend. De rest bestaat uit mensen die een redelijk bestaan hebben opgebouwd met een woning en werk. Sommigen moeten iedere dag vanuit Ede naar de post in Arnhem komen, wat erg belastend is. Daarnaast willen veel verslaafden niet naar de post omdat zij niet geassocieerd willen worden met de scene van verslaafden. Er zijn er zelf die daarom maar heroine blijven gebruiken, uit afkeer van de methadonpost. Zij raken hierdoor werk en woning kwijt.

Iriszorg heeft als nieuw beleid dat het meer vraaggericht wil werken, een uitvloeisel daarvan kan het verstrekken van methadon via de apotheken zijn. Meer mensen zullen daardoor stoppen met heroine, wat voor hen zelf als voor Arnhem positieve gevolgen zal hebben.

Op dit moment is het al praktijk dat een aantal verslaafden, ouderen en ernstig zieken, methadon bij de apotheek kunnen halen, of dat de apotheek dit wekelijks bij hen thuisbezorgd. Dit laatste is een optie als men van een verslaafde overlast in de apotheek verwacht.

Om al deze redenen pleit de SP voor het opheffen van de methadonpost, verslavingsartsen van Iriszorg kunnen recepten naar de apotheek sturen waar de client in de buurt woont.

Voor een tiental verslaafden zal dit niet haalbaar zijn. Een goede architect kan een loket bij de Remisestraat bouwen met een klein verstrekkingspunt, zodat de verschillende doelgroepen daar elkaar niet hoeven te ontmoeten.

Als verslaafden meer hulp nodig hebben dan methadon zijn er diverse locaties van Iriszorg waar dit kan. Denk aan de trajectbegeleiders die op de Weerdjesstraat zitten, of de kliniek aan de Groningensingel waar mensen uit Zuid zich kunnen melden. Ook in Ede is een Iriszorglocatie.

Een duivels dilemma voor Henk Kok

De speurtocht naar een nieuwe plek voor de methadonpost leidt tot een duivels dilemma voor wethouder Kok. Elk besluit stuit op grote weerstand.

Wethouder Henk Kok zit met de methadonpost voor drugsverslaafden in zijn maag. Hij wil de post tijdelijk verhuizen naar de Broerenstraat in Arnhem. Maar de bewoners en ondernemers van de binnenstad zijn daar fel tegen. Zij zijn bang voor overlast veroorzaakt door de drugsgebruikers.

Dinsdag wil Kok de knoop in het college van burgemeester en wethouders doorhakken. Maar welke beslissing hij ook neemt, ze zal verstrekkende gevolgen hebben voor de verslavingszorg en de aanpak van de daklozenproblematiek. En die gevolgen beperken zich niet tot de binnenstad, maar worden voelbaar in heel Arnhem.

Want de komende maanden en wellicht jaren moet de wethouder op zoek naar plekken in de stad voor de huisvesting van verslaafden en daklozen. Ook moet een definitieve locatie worden gevonden voor de methadonpost, samen met de post voor medische heroineverstrekking. Die moet weg bij ziekenhuis Rijnstate Arnhem.

En als Kok nu zwicht voor de bezwaren van de ondernemers en bewoners, dan wordt het lastig zo niet onmogelijk elders in Arnhem locaties te vinden waar omwonenden zich niet massaal tegen zullen keren. Maar Kok moet wel een besluit nemen. De methadonpost moet eind dit jaar zijn afgebroken.

Blijft hij bij zijn voornemen, dan vindt Kok de hele binnenstad tegenover zich en komt de relatie met de ondernemers zwaar onder druk te staan. Gaat hij om, dan is elke andere plek in de binnenstad uit den boze. En de wethouder wil de post hoe dan ook in het centrum of de schil er omheen vestigen. Hoe verder van het centrum, hoe minder gebruikers methadon komen halen. En dan bestaat het risico dat zij weer heroine gaan gebruiken om in hun verslaving te voorzien. Dat leidt tot veel meer overlast.

Om uit de impasse te komen, zou Kok de methadonpost kunnen ontmantelen, zoals de SP wil. De methadon wordt verstrekt via apotheken. En alleen de probleemgevallen krijgen het heroinevervangende middel bij de 24uursopvang in de Remisestraat. De gesprekken met de verslaafden kunnen elders plaatshebben. Ook in dat geval zwicht Kok, maar hij verplaatst het probleem niet naar een andere plek waar hij weer een storm van protest kan verwachten. De apothekers zullen niet blij zijn. Wat gebeurt er als verslaafden te lang op hun beurt moeten wachten? Daar zullen toch maatregelen voor moeten worden getroffen. En die kosten geld. Toch lijkt dit de minst slechte oplossing.