Arnhem

Onderstaande analyse van onze lijsttrekker Gerrie Elfrink door journalist Marco Bouwman verscheen vorige week in de krant.

Soms wethouder, soms lijsttrekker, maar altijd straatvechter

GERRIE ELFRINK

ARNHEM – ‘Het maakt niet uit wat ze over je schrijven, áls ze maar over je schrijven.’ Ergens bij Gerrie Elfrink in huis moet die tegeltjeswijsheid hangen. In de weten­schap dat de verkiezingen voor een nieuwe gemeenteraad (op 19 maart) met rasse schreden naderen, ging hij er begin deze week met gestrekt been in.

De SP’er die net zo gemakkelijk wisselt tussen het ambt van wet­houder en de status van lijsttrekker als een profvoetballer verandert van club, gooide de knuppel in het hoenderhok. Lijdend voorwerp van zijn uitspraken was zijn ‘collega’ Michiel van Wessem.

De VVD’er en de SP’er bestieren samen het dossier Rijnboog. Dat wil zeggen dat Elfrink verantwoordelijk is voor het Arnhemse stadsvernieuwingsproject als geheel en dat Van Wessem het plan voor het Kunstencluster onder zijn hoede heeft.

Over dat beoogde onderkomen voor Museum Arnhem en Focus Filmtheater Arnhem is de laatste weken weer veel te doen. Logisch, vond Elfrink maandag. Had Van Wessem maar vaart moeten maken met de plannen en moeten zorgen dat de stad voor een voldongen feit had gestaan.

De uitlatingen van Elfrink kondenn worden gezien als de eerste tekenen van verval, in het zicht van de finish. Niet eerder viel een Arnhemse wethouder een collega in het openbaar zó af. Dat lot bleef zelfs de totaal onzichtbare en al na een jaar vertrokken SP­ wethouder Margriet Bleijenberg bespaard.

Het moet Herman Kaiser vreemd te moede zijn geweest toen hij dinsdagochtend de wekelijkse vergadering van het college van B en W opende. De zeven punten op de reguliere agenda, waaronder negen ton aan bezuinigingen op cultuur, moesten noodgedwongen wachten. Er zijn ongetwijfeld harde woorden gesproken in de lange collegevergadering van dinsdag, net als in december, toen coalitiegenoten D66 en SP hun steun aan het Kunstencluster introkken. Na lang praten kreeg Gerrie Elfrink uiteindelijk vier strafregels mee die hij de pers moest voorlezen.

Hij betreurde het, zei hij. Zijn aanval was niet persoonlijk bedoeld.

Niet Van Wessem persoonlijk, maar zijn partij de VVD was het doelwit geweest. En nee, hij had niet van Kaiser opdracht gekregen de rommel die hij zelf had gemaakt ook zelf op te ruimen.

Maar het had er toch alle schijn van.

Elfrinks harde aanval – en niet te vergeten de kritiek op mensen als Robert Wittenberg, Ruud-Jan Kokke en Bart van Meer – is bij sommige groepen in de stad bepaald verkeerd gevallen. Maar duidelijk mag zijn dat de SP’er inschat dat zijn kiezers niet onder hen zijn.

Elfrink moest door het stof, maar het lijkt hem niet te deren. Als de wethouder zijn fictieve lijsttrekkerspetje opzet, staat daar de straatvechter die zich uit de oppositiebankjes opwerkte tot het collegepluche. Hij maakt zijn strafwerk met een glimlach. Het was dan misschien buitenspel, maar dat punt is gescoord.