Arnhem

Een structurele oplossing voor het vervoersprobleem van een aantal personeelsleden is er nog niet. Een deel van de medewerkers moet nog maar afwachten of zij straks nog in staat zullen zijn, om bij Presikhaaf Bedrijven te kunnen blijven werken. Niet voor iedereen is het mogelijk gebruik te maken van het reguliere openbaar vervoer. Ook zijn de verhoogde eigen kosten niet op te brengen voor een deel van de mensen.

Taxi Presikhaaf Bedrijven blijft medewerkster voorlopig ophalen

ARNHEM – Lita Hecker is opgelucht. Presikhaaf Bedrijven laat de Arn­hemse deze maand nog gewoon met de rolstoeltaxi ophalen en in Arnhem- Zuid thuisbrengen.

De sociale werkvoorziening beslis­te aanvankelijk dat Lita Hecker voortaan maar met de regiotaxi naar haar werk moest komen. Dankzij de inzet van SP-raadslid Desiree Egberts krijgt Lita nog even respijt. Egberts sprong voor haar in de bres en stelde haar situa­tie samen met de PvdA aan de or­de in de Arnhemse gemeenteraad. Het SW-bedrijf heeft toegezegd Li­ta’s situatie te heroverwegen.

Presikhaaf Bedrijven is druk bezig het eigen maatvervoer af te bou­wen. Sinds 2000 werd een be­schermde groep personeelsleden op kosten van de sociale werk­plaats gehaald en gebracht. Zij wa­ren vanwege hun fysieke of psychi­sche handicap te kwetsbaar om zelf naar hun werk te reizen.

De sociale werkplaats moet echter drastisch bezuinigen. Het noodlij­dende bedrijf zegt de deur-tot­deur taxi (5.000 euro per deelne­mer per jaar) niet langer zelf te kunnen betalen. De regiotaxi is volgens Presikhaaf Bedrijven een prima alternatief om veilig te kun­nen reizen. Ook al worden de me­dewerkers niet meer rechtstreeks gehaald en gebracht. De betrokken medewerkers krijgen deze maand voorlichting hoe ze met een ov­kaart in het openbaar vervoer kun­nen reizen. Het afschaffen van het maatver­voer betekent dat medewerkers voortaan zelf moeten bijdragen in hun woon-werkverkeer. Zo ook Li­ta Hecker. Zij en haar man Pascal toonden zich vorige week ten ein­de raad. Lita zit in een rolstoel en lijdt aan congenitale osteogenesis imperfecta, in gewoon Neder­lands: de broze bottenziekte. Ze kan vlug iets breken. Reizen met een gewone stadsbus is voor haar te gevaarlijk. Lita werkt halve da­gen. Zij reviseert watermeters.

De Arnhemse wil best met de re­giotaxi gaan reizen. De Heckers zeggen de hoge kosten (260 euro in de maand, drie keer zoveel als een normaal busabonnement) fi­nancieel echter niet op te kunnen brengen.

Pascal Hecker vroeg daarom het UWV of dat wellicht een bijdrage kan verlenen. „Mijn vrouw kon maar beter helemaal thuis gaan zit­ten, zeiden ze. Dat was veel goed­koper. Bovendien was ze toch al voor 100 procent afgekeurd. Maar Lita wil dolgraag blijven werken.”

Desiree Egberts