Arnhem

Na vorige week Rotterdam heeft ook Arnhem nu het licht gezien. Venlo en de Drechtsteden mogen het nu samen uitvechten. Wethouder Chris de Ronde zal ik morgen tijdens de vergadering een bloemetje aanbieden.

Soldaat Beckmann keert na de oorlog als een gebroken man terug naar zijn vaderland. Zijn vrouw heeft hem al die tijd dood gewaand en in zijn bed slaapt nu een andere man. Het leven heeft voor Beckmann geen enkele zin meer . Hij poogt zich te verdrinken in de Elbe, maar de rivier vind hem te jong -ga eerst maar eens leven- en werpt hem terug op haar oevers. In zijn ouderlijk huis wonen andere mensen. Vader en moeder hebben zich met het gas uit het fornuis van het leven beroofd. De vrouw die hem er over inlicht, vindt het vooral zonde van de kostbare brandstof. God is een oude man geworden waar niemand meer in gelooft en alleen met de doodgraver gaat het erg goed.

Volgens wethouder Lenferink zouden het mooie torens van hoogwaardige internationale architectuur worden.
Inmiddels is hij burgemeester in Leiden en zitten wij in Arnhem met twee oersaaie, lelijke en uitzichtverpestende wegwerpgebouwen opgescheept.

Op de webstek van de Land en tuinbouwraad over de Floriade las ik het volgende: